مهندس امیرحسین اسدی در برنامه تلویزیونی ثریا دلیل عدم اجرای درست و کامل پروندهی الکترونیک سلامت و ایجاد شفافیت در نظام سلامت را موانعی همچون عدم پایبندی دولتها به قانون، فشار گروههایی که منافع آنها به خطر میافتد و قوانین نادرست بیان میکند.
به عقیدهی مهندس اسدی با وجودی که از برنامهی چهارم توسعه (یعنی از اوایل دههی 80) اجرای این طرح تکلیف قانونی شد، امّا به چند دلیل این طرح ایجاد نشده است:
1- جابجایی دولتها باعث میشود کسانی که برنامههای توسعه را نوشتند با کسانی که آن را اجرا میکنند تفاوت داشته باشند بنابراین دولتها پایبندی کمی به برنامههای توسعه دارند و آن را قبول ندارند. برخی اوقات این عدم پایبندی به دلایل فنی است (به دلیل نداشتن ظرفیت فنی)، برخی اوقات سیاسی است و بعضی اوقات به دلیل فشارهای بیرونی است.
2- بنابراین مسئله حتّی فراتر از دولتهاست. گروههای فشار ممکن است چند دسته باشند: گروههایی که ممکن است منافع فعلی آنها به خطر افتاده باشد. گروههایی باشند که ممکن است در آینده منافعی داشته باشند که به خطر افتاده باشد و یا گروههایی باشند که قبلا اشتباهاتی کردهاند و ممکن است اشتباهات گذشتهی آنها بروز پیدا کند.
3- قانون اشتباه نیز میتواند باعث شود دولت اشتباه کند. در مادهی 35 قانون برنامهی پنجم توسعه، در بند الف این وظیفه بر عهدهی وزارت بهداشت گذاشته میشود و در بند ب به وزارت رفاه! یعنی همزمان دو دستگاه متولی این وظیفه میشوند! متأسفانه حداقل چهار سال طول کشید دو وزارتخانهی رقیب، در این مسئله به توافق برسند. بندهای ج و الف مادهی 32، در داخل وزارت بهداشت چند سازمان مختلف را مکلف این کار کرده است! الآن هم دفتر IT وزارت بهداشت و هم معاونت درمان و هم معاونت بهداشت، همه متولی این کار هستند!
4- متأسفانه وزارت بهداشت هم مجری است و هم سیاستگذار و هم رگولاتور و هم ناظر و ارائهکنندهی خدمت. این وظایف در دولت به درستی تفکیک نشدهاند.
متأسفانه برخی حرفهایی زده میشود از این جنس که ما توانمندی (فنی) نداریم. ما زیرساخت نداریم. امنیت جامعه به خطر میافتد! امّا مردم عزیز دقت کنند که پول و اموال همهی مردم در حسابهای الکترونیک بانکی وجود دارد. در دورترین روستاها الآن میتوان با گوشی موبایل نقل و انتقالات حساب بانکی خودمان را انجام دهیم. در دورترین جادهها میتوان از دستگاه کارتخوان POS استفاده کرد. نظام سلامت واقعاً سختتر از نظام بانکی نیست. ما واقعاً زیرساخت داریم، فناوری داریم. میگویند اینترنت در روستا نرفته است. چطور بانک توانسته اینترنت را به روستاها ببرد؟ متأسفانه آن چیزی که کمتر وجود دارد عزم و اراده است.